H.Z SALİH

Sâlih Peygamber Semud kavmine gönderilen peygamber olup Nuh
aleyhisselamin ogullarindan Sam'in neslinden olup Hz.Âdem'in 19.
kusaktan torunudur. Âd kavmi helâk olduktan sonra felaketten
kurtulanlardan Semud, Sam ile Hicaz arasindaki Hicr denilen yere
yerlesti. Semud'un torunlari Ad'in helâk oldugu yere gidip
yerlestiler.Reisleri de Cenda bin Amr isminde birisi idi. Zamanla
bolluga kavusup Ad kavmi gibi azdilar. Taslardan yaptiklari putlara
taptilar. Iste bu diyarda Hz. Sâlih dogup büyüdü. Kücük yastan itibaren
putlara tapmazdi, ve ileride kendisinin Semûd'e lâzim olabilecegi icin
ona kimse birsey diyemezdi. Azginliklarindan dolayi Allahü Teâlâ onlara
Sâlih aleyhisselami peygamber olarak gönderdi : « Biz Semûd kavmine
kardesleri Salih'i (gönderdik) » . Hz.Sâlih onlari putlara tapmaktan
men'edip azginliklarindan sakindirdi. Onlari imâna davet edip Hz.
Nuh'un dinini teblig etti. Bircok kavim gibi Semud'un cogu Sâlih
peygambere isyan, azi imân etti : «Dediler ki: Sen, olsa olsa iyice
büyülenmis birisin! Sen de ancak bizim gibi bir insansin » . Bütün
hakaretlere ragmen Hz.Sâlih onlari tatli dille imâna cagirdi ise de
Semud peygamberini büyülenmis yalanci ve büyüklenen diye itham etmeyi
birakmadi. Yüce Allah taskinliklarindan dolayi Semud'un kadinlarini
kisir birakti. Agaclar kuruyup meyve vermedi, hayvanlar yavrulamaz
oldu. Bu durum karsisinda Sâlih âleyhisselama hâkâret edip onu ölümle
tehdit ettiler. Peygamberliginin kaniti icin ondan bir mucize isteyip,
mucize gösterdigi takdirce ona inanacaklarina söz verdiler. Kayadan bir
deve meydana gelmesini istediler. Deve olmasini istedikleri kaya
büyüyüp gebe bir deve sekline döndü. Deve'nin yavrulamasi üzerine
bazilari imân etti. Devenin memesinden akan sütten Semudlular kaplarini
doldurdular. Sâlih aleyhisselam devenin kayadan cikmasi üzerine
kavmine: « Ey kâvmim, Allah'a kulluk ediniz! O Allah ki, sizin icin
O'ndan baska ibâdet edecek hic bir ilâh yoktur. Onu kendi hâline
birakiniz! Sakin ona bir fenalik etmeyiniz! Sonra sizi cok elemli bir
azap yakalar. Iste su deve peygamberligimin dogruluguna bir delildir.
Bu kuyunun suyunu nöbetle muayyen bir gün devenin icme hakki vardir.
Muayyen bir gün de sizin icme hakkiniz vardir. Sakin bu deveye fenâlik
dokundurmayiniz! Sonra sizi büyük bir günün azâbi yakalar » . Ama
Semudlular bunu dinlemeyip devenin ayaklarini kesip öldürdüler: «Buna
ragmen onlar deveyi kestiler; ama pisman da oldular» . Bu - -
isi baslarinin Kudar bin Sâlif isimli 9 kisilik bir grup yapti .
Hz.Sâlih ile alay edip:'Eger hakikaten peygamber isen bize vâd ettigin
azâbi getir' dediler : « Büyüklük taslayanlar dediler ki: 'Biz de sizin
inandiginizi inkar edenlerdeniz. Derken o disi deveyi ayaklarini
keserek öldürdüler ve Rablerinin emrinden disari ciktilar da: Ey Sâlih!
Eger sen gercekten peygamberdensen bizi tehditettigin azabi bize getir,
dediler» . Devenin bastigi yerden kan fiskirdigini, agaclarin
yapraklarinin kizardigini, kuyulardaki suyun kan kirmizisi, yüzlerinin
sapsari oldugunu gördüler ve birbirlerine haber verdiler. Allahü Teâlâ
Sâlih âleyhisselama o beldeyi terk etmelerini ve bir siddetli azabin
gelecegini vahyetmesi üzerine Hz.Sâlih ve kendisine imân eden 4000 kisi
ile birlikte orayi terk ettiler. Semudlularin yüzleri ise kana boyanmis
gibi kipkirmizi, daha sonra da simsiyah oldu. Cebrail aleyhisselam
onlari bir sabah vakti sayha ile azablandirdi. Semud'un muhkem binalari
bile kendilerini kurtarmadi ve onlar sayhanin siddetinden hepsinin
ödleri patlayarak helâk oldu: «(Bu azginlara) azabim ve uyarilarim
nasil oldu! Biz onlarin üzerlerine korkunc bir ses gönderdik. Hemen
hayvan agilina konan kuru ot gibi oldular » . Ancak birisi sayha'dan
kurtulmustu. Bunun ismi Ebû Rigâl isminde birisi idi. Ebû Rigâl
Semûd'un helâk oldugu sirada Mekke-i Mükerremede Harem-Serif'de idi. Bu
sebepten dolayi ona musibetten bir sey isâbet etmedi. Günlerden bir gün
Harem'den ciktiginda gökten bir tas düsüp onu öldürdü. Resulallah
Hicr'e ugradigi vakit buyurdu ki: « Mucize istemeyiniz. Muhakkak ki
Sâlih'in kavmi mucize istedi de, Allahü Teâlâ onlara deve gönderdi.
Deve bu yoldan suya gider, su taraftan giderdi. Sonra onlar, Rablerinin
emrinden (hak sözden) dönüp haddi astilar. Allah'in hareminde olan bir
kisi disinda (ve imân edenler müstesna) Semûd kavminden herkesi helâk
eden bir sayha onlari yakalayiverdi» Bunun kim oldugu sorusuna:« Ebû
Rigâl'dir. Harem'den ciktiginda isâbet eden azâb ona da isâbet etti»
dedi. Sâlih peygamber bundan sonra imân edenlerle birlikte Mekke veya
Sam taraflarina gitti (Elmaliya göre ise Filistine gitti) , Remle'de
yerlesti. Mekke'de vefat edip Kâbe-i Muazzama yaninda defn edildi. Hz.
Sâlih'in deve mucizesinden hâric baska mucizeleri sunlardi: -Sâlih
peygamberin duasi üzerine- meyvesiz agaclarin meyve vermesi, tastan su
cikmasi ve bir Semûd'lunun Hz.Sâlih'in cadirini yakmasi üzerine onun
yanmamasi.