Peygamber
Efendimizin hayatının her anında, müminlere çok güzel örnekler
bulunmaktadır. Hz. Muhammed (sav)'in sahabeleriyle olan sohbetleri,
onlara hitapları, şakaları, çocuklara olan sevgi ve ilgisi, hanımlarına
karşı adaletli, sevecen ve ilgili tavrı, hem ailesi hem de tüm
Müslümanlar için örnek bir koruyucu olması, güler yüzü, neşesi,
canlılığı, müminlere olan düşkünlüğü ve şefkati, güzel ahlakın ve ideal
insan modelinin önemli bir örneğidir. Bu bölümde Peygamber Efendimizin
Allah'ın hoşnut olduğu güzel hayatından örnekler verilecektir.
Peygamberimiz (sav) güler yüzlüydü ve güler
yüzlü olmayı tavsiye ederdi:
Peygamber Efendimiz, üzerindeki ağır sorumluluğa ve karşılaştığı türlü
zorluklara rağmen, son derece tevekküllü, teslimiyetli ve huzurlu bir
insandı. Hayatının her anında imanın neşesi ve şevki içindeydi. Hem bu
imani neşesi, hem de güzel ahlakı nedeniyle daima güler yüzlü ve candan
bir tavrı vardı. Sahabeler, Peygamberimiz (sav)'in bu halini şöyle
anlatmaktadırlar:
Hz. Ali (ra): "Onun güler yüzlü oluşu ve herkese nazik davranışı adeta
onu halka bir baba yapmıştı. Herkes onun katında ve nazarında eşit idi
(İmam Muhammed Bin Muhammed bin Süleyman er-Rudani, Büyük Hadis
Külliyatı, Cem'ul-fevaid min Cami'il-usul ve Mecma'iz-zevaid, cilt 5,
İz Yayıncılık, s. 33) ."
Allah Resulü daima güler yüzlü, yumuşak huylu idi (İmam Muhammed Bin
Muhammed bin Süleyman er-Rudani, Büyük Hadis Külliyatı, Cem'ul-fevaid
min Cami'il-usul ve Mecma'iz-zevaid, cilt 5, İz Yayıncılık, s.34) ...
"Allah Resulü... halkın en çok gülümseyeni ve en neşelisi idi
(Huccetü'l İslam İmam Gazali, İhya'u Ulum'id-din, 2. cilt, Çeviri: Dr.
Sıtkı Gülle, Huzur Yayınevi, İstanbul 1998, s.801) ."
Peygamberimiz (sav) ashabına da güler yüzlü olmalarını tavsiye etmiş ve şöyle demiştir:
"Sizler insanları mallarınızla memnun edemezsiniz, onları güzel yüz ve
güzel huyla hoşnut edersiniz (Bezzar, Ebu Yala, Taberani; Huccetü'l
İslam İmam Gazali, İhya'u Ulum'id-din, 3. cilt, Çeviri: Dr. Sıtkı
Gülle, Huzur Yayınevi, İstanbul 1998, s. 111) ."
"Allah Teala kolaylık gösteren ve güler yüzlü kişiyi sever (Huccetü'l
İslam İmam Gazali, İhya'u Ulum'id-din, 2. cilt, Çeviri: Dr. Sıtkı
Gülle, Huzur Yayınevi, İstanbul 1998,, s.444) ."
Peygamberimiz (sav)'in sahabeleri ile olan ilişkisi ve sohbetleri
Peygamberimiz (sav), çevresindeki Müslümanlarla çok yakından
ilgilenirdi. Onların her birinin imanını, tavrını, temizliğini,
neşesini, sağlığını yakından takip ederdi. Her birinin eksiklerini,
ihtiyaçlarını gözetir, temin edilmesini sağlardı. Onlarla olan
sohbetlerinde ise, onları çok hoş tutar, gönüllerini alırdı. Sahabeler
yanından neşe ve huzur içinde ayrılırlardı.
En yakınlarından biri olan Hz. Ali (ra), Peygamberimiz (sav)'in
sohbetlerindeki ortamı ve sahabeleriyle olan ilişkisini şöyle
açıklamıştır:
"Resulullah insanların eli en açık, gönlü en geniş ve şivesi en düzgün
olanı, yüklendiği işi en iyi şekilde ifa edeni, en yumuşak huyluları ve
sohbeti en güzel olanıydı. Onu tanıyıp sohbetinde bulunanlar ona
severek sokulurdu. Onu niteleyen: 'Ondan önce de ondan sonra da onun
gibisini görmedim' derdi. Ne zaman kendisinden bir şey istense onu
mutlaka verirdi (Tirmizi; Huccetü'l İslam İmam Gazali, İhya'u
Ulum'id-din, 2. cilt, Çeviri: Dr. Sıtkı Gülle, Huzur Yayınevi, İstanbul
1998, s.814) ."
"(Birlikte) oturduğu kimselerin her biriyle ilgilenir, farklı muamele
ettiği izlenimi vermezdi. İhtiyacını gidermesi için onunla oturan veya
onu ayakta tutan kimseye karşı sabırlı olur, o kişi ayrılmadıkça
kendisi onu terk edip ayrılmazdı (İmam Muhammed Bin Muhammed bin
Süleyman er-Rudani, Büyük Hadis Külliyatı, Cem'ul-fevaid min
Cami'il-usul ve Mecma'iz-zevaid, cilt 5, İz Yayıncılık, s.33) ."
"Ashabını özler, (göremediği zaman) sorardı. İnsanların durumlarının
nasıl olduğunu, işlerinin ne alemde olduğunu da sorardı. Güzele güzel,
çirkine çirkin derdi (İmam Muhammed Bin Muhammed bin Süleyman
er-Rudani, Büyük Hadis Külliyatı, Cem'ul-fevaid min Cami'il-usul ve
Mecma'iz-zevaid, cilt 5, İz Yayıncılık, s.33) ."
"Daima doğruların yanındaydı, başkasını kabul etmezdi. Yanına geçici
olarak girerlerdi, çıktıklarında mutmain olarak çıkarlardı. Yanından
birer delil ve kılavuz olarak çıkarlardı (İmam Muhammed Bin Muhammed
bin Süleyman er-Rudani, Büyük Hadis Külliyatı, Cem'ul-fevaid min
Cami'il-usul ve Mecma'iz-zevaid, cilt 5, İz Yayıncılık, s.33) ."
Gelen yabancıların aşırı ve mantık dışı davranışlarını sabırla
karşılardı. Ashab bazen buna kızarlardı da o onları teskin eder, şöyler
derdi: "böyle kimseleri gördüğünüzde onu irşad edin! (İmam Muhammed Bin
Muhammed bin Süleyman er-Rudani, Büyük Hadis Külliyatı, Cem'ul-fevaid
min Cami'il-usul ve Mecma'iz-zevaid, cilt 5, İz Yayıncılık, s.34) "
"Kimsenin sözünü kesmez, bitirinceye kadar beklerdi (İmam Muhammed Bin
Muhammed bin Süleyman er-Rudani, Büyük Hadis Külliyatı, Cem'ul-fevaid
min Cami'il-usul ve Mecma'iz-zevaid, cilt 5, İz Yayıncılık, s.34) ."166
"... İnsanları birbirine sevdirecek, birbirlerine kaynaştıracak şeyleri
konuşurdu. Onları ürkütmez, kaçırmazdı. Her kavmin liderine önem
atfederdi; ikram ederdi.. (İmam Muhammed Bin Muhammed bin Süleyman
er-Rudani, Büyük Hadis Külliyatı, Cem'ul-fevaid min Cami'il-usul ve
Mecma'iz-zevaid, cilt 5, İz Yayıncılık, s.33) ."167
Torunu Hz. Hasan (ra) ise Peygamberimiz (sav) için şunları söylemiştir:
"Bakışları son derece anlamlı idi... Mani kelimelerle (az sözle çok
mana ifade edecek şekilde) gayet güzel ve veciz konuşurdu. Sözlerinde
ne fazlalık olurdu ve ne de eksiklik (İmam Muhammed Bin Muhammed bin
Süleyman er-Rudani, Büyük Hadis Külliyatı, Cem'ul-fevaid min
Cami'il-usul ve Mecma'iz-zevaid, cilt 5, İz Yayıncılık, s.32) ."
İleri gelen kimselerle de sade vatandaşlarla da eşit şekilde konuşurdu.
Onlardan hiçbir şeyi saklamazdı (İmam Muhammed Bin Muhammed bin
Süleyman er-Rudani, Büyük Hadis Külliyatı, Cem'ul-fevaid min
Cami'il-usul ve Mecma'iz-zevaid, cilt 5, İz Yayıncılık, s.32) ."
Ebu Zer (ra,) Peygamberimiz (sav)'in sahabelerine karşı sevgi dolu tavrını şöyle anlatmıştır:
"Bir gün Peygamberimizin yanına gittim. Bir divanda oturuyordu. Kalktı
beni kucakladı. Bu kucaklaması gerçekten pek içtendi (Huccetü'l İslam
İmam Gazali, İhya'u Ulum'id-din, 2. cilt, Çeviri: Dr. Sıtkı Gülle,
Huzur Yayınevi, İstanbul 1998, s.459) ."
Ebu Hüreyre (ra) ise Hz. Muhammed (sav)'in insanlara karşı son derece
ince düşünceli ve insaniyetli olan güzel tavrını şöyle tarif etmiştir:
"Allah Resulü'nün elini birisi tuttuğunda o kişi elini bırakmadıkça,
Resulullah elini çekmezdi. Kendisiyle konuşan herkese karşı yüzünü
döndürür, konuşan lafını bitirmeden çehresini çevirmezdi (Huccetü'l
İslam İmam Gazali, İhya'u Ulum'id-din, 2. cilt, Çeviri: Dr. Sıtkı
Gülle, Huzur Yayınevi, İstanbul 1998, s.443) ."
Peygamberimiz (sav), sahabelerinin rahatsızlıkları ile de yakından
ilgilenirdi. Zayıf olanların kilo almaları, kilosu fazla olanların
diyet yapmalarını, yiyeceklerin faydalı olanlarını seçmelerini tavsiye
ederdi (Tirmizi, ibni-mace; İmam Gazali, Huccetü'l İslam İmam Gazali,
İhya'u Ulum'id-din, 4. cilt, Çeviri: Dr. Sıtkı Gülle, Huzur Yayınevi,
İstanbul 1998, s.570) . Örneğin bazı hastalıklarında, sahabelerine bal
şerbeti içmelerini tavsiye etmiştir (Konyalı Mehmed Vehbi, Tam Metni
Sahih-i Buhari, 4. cilt, Üçdal Neşriyat, İstanbul 1993, s.304) .
Hz. Ebu Hüreyre (ra)'nin anlattığına göre, bir gün Ebu Hüreyre (ra)
bayıldığında, Peygamberimiz (sav) onu kendisi ayağa kaldırmış, evine
getirmiş ve aç olduğunu anlayarak ona ilk önce süt içirmiştir (Konyalı
Mehmed Vehbi, Tam Metni Sahih-i Buhari, 4. cilt, Üçdal Neşriyat,
İstanbul 1993, s.260) .
tarafından 
Konu: Peygamberimizin Güzel Hayatı 
