Peygamber Efendimiz’in (s.a.v.) baba ve annesinin erken vefâtlarının hikmeti nedir?
Muhterem peder ve vâlideleri, Resûl-i Ekrem Efendimizin peygamberliğine
neden yetişemediler ve neden ona îmân, kendilerine nasib olmadı?
Bu suâle Mektûbat isimli eserinde, Bediüzzaman Said Nursî Hazretleri şu cevabı verir:
"Cenâb-ı Hak, Habîb-i Ekreminin peder ve vâlidesini, kendi keremiyle,
Resûl-i Ekrem Aleyhisselâtü Vesselâmın ferzendâne hissini memnun etmek
için, valideynini minnet altında bulundurmuyor. Valideynlik
mertebesinden, mânevî evlâd mertebesine getirmemek için; hâlis kendi
minnet-i Rubûbiyyeti altına alıp, onları mes'ud etmek ve Habîb-i
Ekremini de memnun etmekliği rahmeti iktiza etmiş ki, vâlideynini ve
ceddini, ona zahirî ümmet etmemiş. Fakat, ümmetin meziyetini,
faziletini, saâdetini onlara ihsan etmiştir. Evet, âlî bir müşîrin
[mareşal>; yüzbaşı rütbesinde olan pederi, huzuruna girmesi;
birbirine zıd iki hissin taht-ı tesirinde bulunur. Padişah; o müşîr
olan Yâver-i Ekremine merhameten, pederini onun mâiyetine vermiyor."1
1. Bediüzzaman Said Nursî, Mektubât, s.398