Peygamber Efendimizin dış görünümü ve güzelliği
Sahabeleri Peygamberimiz (sav)'in güzelliğini şöyle anlatıyorlardı:
"Allah Resulü sallallahu aleyhi ve sellem çok yakışıklı ve alımlı idi.
Mübarek yüzü ayın on dördündeki dolunay gibi parlardı... Burnu gayet
güzel idi... Gür sakallı, iri gözlü, düz yanaklı idi. Ağzı geniş,
dişleri inci gibi parlaktı... Boynu sanki bir gümüş hüzmesi idi... İki
omuzu arası geniş, omuz kemik başları kalın idi..."66
Enes b. Malik (ra) anlatıyor:
"Resulullah Efendimizin boyu; ne çok uzun, ne de fazla kısa idi. Teni
de ne duru beyaz, ne de koyu esmerdi. Saçları ise ne düz, ne de
kıvırcık idi. Kırk yaşına geldiğinde, Allah Teala O'nu peygamber olarak
gönderdi. Peygamber olduktan sonra, Mekke'de 10 sene, Medine'de de 10
yıl kaldı ve 60 yaşlarında vefat etti. Bu fani hayata veda
ettiklerinde, saçında ve sakalında 20 tel ak saç yoktu."67
"Resulullah (sav) beyaz, güzel ve mutedil (yavaş ve mülayim, itidalli) idiler."68
Enes b. Malik (ra) anlatıyor:
"Peygamber Efendimiz orta boylu idi; uzun da değildi, kısa da değildi;
hoş bir görünüşü vardı. Saçı ise ne kıvırcık, ne de düzdü.
Mübarek (İlahi hayrın bulunduğu şey, bereketlenmiş, çoğalmış, hayırlı, uğurlu) yüzlerinin rengi ise nurani beyazdı."69
Bera b. Azib (ra) anlatıyor:
"… Resullullah Efendimizden daha güzel birini görmedim. Omuzlarını
döğen saçları vardı. İki omuz arası genişçe idi. Boyu ise ne kısa idi,
ne de uzundu."70
Hz. Ali'nin torunlarından İbrahim b. Muhammed (ra) rivayet ediyor:
"Dedem Hz. Ali, Peygamber Efendimizi anlatırken Onu şöyle tavsif (vasıflandırırdı) ederdi:
"Peygamber Efendimiz, ne aşırı derecede uzun, ne de kısa idi; O
bulunduğu topluluğun orta boylusu idi. Saçları, ne kıvırcık ne de
dümdüzdü; hafifçe dalgalı idi. Mübarek yüzlerinin rengi kırmızıya çalar
şekilde beyaz; gözleri siyah; kirpikleri sık ve uzun; omuz başları iri
yapılı idi… O, insanların en cömert gönüllüsü, en doğru sözlüsü, en
yumuşak tabiatlısı ve en arkadaş canlısı idi. Kendilerini ansızın
görenler, O'nun heybeti karşısında çok şiddetli heyecanlanırlar; üstün
vasıflarını bilerek sohbetinde bulunanlar ise, O'nu herşeyden çok
severlerdi. O'nun üstünlüklerini ve güzelliklerini tanıtmaya çalışan
kimse; Ben, gerek ondan önce, gerek ondan sonra, onun gibi birisini
görmedim, demek suretiyle, O'nu tanıtma hususundaki aczini ve
yetersizliğini itiraf ederdi. Allah'ın salat (dua, Peygamberimize (sav)
yapılan dua, istiğfar, rahmet, namaz) ve selamı O'nun üzerine olsun."71
Hz. Hasan (ra) naklediyor:
"Resulullah Efendimiz, yaradılıştan heybetli ve muhteşemdi. Mübarek
yüzü, dolunay halindeki ayın parlaklığı gibi nur saçardı. Orta boyludan
uzun, ince uzundan kısa idi. Saçları kıvırcık ile düz arası idi; şayet
kendiliğinden ikiye ayrılmışlarsa onları başının iki yanına salar,
değilse ayırmazlardı. Uzattıkları takdirde saçları kulak yumuşaklarını
geçerdi. Peygamber Efendimizin rengi, ezher'ul-levn (pek beyaz ve
parlak renk) idi, yani nurani beyazdı. Alnı açıktı. Kaşları; hilal
gibi, gür ve birbirine yakındı.
Boynu, saf mermerden meydana gelen heykellerin boynu gibi gümüş
berraklığında idi. Vücudunun bütün azaları birbiri ile uyumlu olup
yakışıklı bir yapıya sahipti..."72
Ebu Hüreyre (ra) anlatıyor:
"Hazreti Peygamber, gümüşten yaratılmış gibi nurlu beyazdı; saçları da hafif dalgalı idi."73
"Efendimiz (sav) beyaza pembe karışık renkte idi. Gözleri siyah, kirpikleri sık ve uzun idi."74
"Allah Resulünün alnı geniş olup hilal kaşlıydı, kaşları gürdü. Iki
kaşı arası açık olup, halis bir gümüş gibiydi. Gözleri pek güzel,
bebekleri simsiyahtı. Kirpikleri birbirine geçecek şekilde gürdü…
Güldüğünde dişleri çakan şimşek gibi parıldardı. Iki dudağı da emsalsiz
şekilde güzeldi… Sakalı gürdü. Boynu pek güzeldi, ne uzun ne kısaydı.
Boynunun güneş ve rüzgar gören kısmı altın alaşımlı gümüş ibrik gibi
gümüşün beyazlığı ve altının da kırmızılığını yansıtır şekilde
parıldardı… Göğsü genişti, göğsünün düzlüğü aynayı, beyazlığı da ayı
andırırdı… Omuzları genişti… Kol ve pazuları irice idi. Avuçları
ipekten daha yumuşaktı."75
Peygamber Efendimizin hicret yolculuğu sırasında çadırını ziyaret
ettiği Ümmü Mabed isimli cömertliği, iffeti ve cesareti ile tanınan
biri, Peygamber Efendimizi tanımamıştır. Ancak Peygamberimiz (sav)'i
anlatılanlardan tanıyan kocasına, onu şöyle tarif etmiştir:
"Aydın yüzlü ve güzel yaradılışlı idi; zayıf ve ince de değildi.
Gözlerinin siyahı ve beyazı birbirinden iyice ayrılmıştı. Saçı ile
kirpik ve bıyıkları gümrahtı (bol, gür). Sesi kalındı. Sustuğu zaman
vakarlı (ağırbaşlılık, halim ve heybetli oluş), konuştuğu zaman da
heybetli idi. Uzaktan bakıldığında insanların en güzeli ve en sevimlisi
görünümündeydi; yakından bakıldığında da tatlı ve hoş bir görünüşü
vardı. Çok tatlı konuşuyordu. Orta boylu idi; bakan kimse ne kısa ne de
uzun olduğunu hissederdi. Üç kişinin arasında en güzel görüneni ve nur
yüzlü olanıydı. Arkadaşları, ortalarına almış durumda hep onu
dinlerler; buyurduğu zaman da hemen buyruğunu yerine getirirlerdi.
Konuşması tok ve kararlı idi."76
Kendisini görenlerin anlattıklarında da görüldüğü gibi, Peygamber
Efendimiz olağanüstü yakışıklı, görenlerin nefesini kesecek kadar güzel
yüzlü ve güzel endamlı idi. Ayrıca atletik ve son derece etkili bir
yapısı vardı ve çok kuvvetli idi.
tarafından 
Konu: Peygamber Efendimizin 
